Ondertussen in het Midden-Oosten...

Libië is al enkele weken uitgebreid in het nieuws. Opstandelingen gesteund door NAVO-bombardementen proberen met man en macht om Khaddafi te verdrijven maar Mr Zenga Zenga weet maar niet van opgeven. Je zou daardoor bijna vergeten dat in de rest van de Arabische wereld de strijd om meer vrijheid en democratie onverminderd door gaat. Hoe is het bijvoorbeeld in Tunesië, waar het allemaal begon? En what's going on in Egypte, Syrië, Marokko, Jemen, Bahrein, enz enz. We zetten de laatste ontwikkelingen even voor je op een rijtje.

Tunesië
Tunesië was het eerste Arabische land dat zich heeft ontdaan van haar dictator. Na massale protesten vluchtte president Bin Ali, die 23 jaar aan de macht was, met zijn familie naar Saudi-Arabië. Momenteel is er een interim-regering aan de macht die inmiddels de partij van Bin Ali heeft verboden en de staatsveiligheidsdienst heeft ontmanteld. Op 24 juli zijn er verkiezingen om een grondwetgevende vergadering te kiezen. De grondwetgevende vergadering moet na de verkiezingen een nieuwe grondwet gaan schrijven die nodig is om om eerlijke presidents- en parlementsverkiezingen te kunnen organiseren.

Egypte
In Egypte is er veel gebeurd sinds het verdrijven van president Hosni Mubarak. Er is een referendum geweest waarbij ruim 70% van de bevolking heeft ingestemd met veranderingen aan de grondwet, die in september de eerste democratische verkiezingen ooit mogelijk moeten maken. Mubarak is inmiddels gearresteerd en wordt op 19 april verhoord. Ook zijn zonen worden vastgehouden. Ze moeten zich verantwoorden voor hun corrupte regime. Toch zijn veel Egyptenaren er nog niet gerust op dat de revolutie goed afloopt aangezien het leger de touwtjes nog flink in handen heeft.

Jemen
In Jemen gaan de protesten tegen president Saleh onverminderd door. Daarbij schuwt het regeringsleger geen geweld. Dagelijks worden er demonstranten gedood terwijl president Saleh weigert op te stappen. Volgens Human Rights Watch zet de Jemenitische regering zelfs kindsoldaten in tegen de demonstranten.

Syrië
In Syrië zijn de afgelopen weken meerdere doden gevallen bij protesten tegen president Assad. Vooral in de stad Deraa vielen veel slachtoffers. Ondertussen voelt Assad de druk van zijn bevolking toenemen en heeft hij daarom een nieuwe regering aangesteld. Hij zegt overigens nooit te zullen wijken voor 'buitenlandse krachten die onrust willen stoken in Syrië'. De demonstranten nemen daar geen genoegen mee dus ook in Syrië zal de onrust nog wel even voortduren.

Marokko
Ook in Marokko zijn demonstraties geweest, georganiseerd door de zogenaamde 20 februari beweging. Marokkanen eisen meer democratie en ze willen een einde aan de corruptie. In tegenstelling tot in de andere Arabische landen vinden de meeste Marokkanen echter niet dat hun koning moet verdwijnen. Als antwoord op de protesten heeft koning Mohamed VI in een toespraak wel hervormingen aangekondigd. Het is nog afwachten wat hier van terecht komt maar het eerste begin lijkt donderdag te zijn gemaakt door 190 gevangenen gratie te verlenen.

Bahrein
In het oliestaatje Bahrein zijn het vooral Shi'itische moslims die in verzet zijn gekomen tegen hun soenitische koning Hamad bin Issa Al Khalifa. Weken lang was het inmiddels beroemde Parelplein het centrum van het verzet. Troepen van de koning hebben de protesten, met hulp van soldaten uit Saudi Arabië, echter keihard neergeslagen waarbij meerdere doden zijn gevallen. Inmiddels is het Parelplein zelfs ontmanteld en veel oppositieleden zijn gearresteerd. Ook zou de grootste oppositiepartij Wefaq wijn verboden. Daarmee lijkt de koning de protesten voorlopig in de kiem gesmoord te hebben. De vraag is: hoe lang nog?

Gaza
Door alle aandacht voor de overige Arabische wereld vergeten we bijna de langst durende strijd in het Midden-Oosten, namelijk die tussen Israël en de Palestijnen. Afgelopen weken zijn tientallen doden gevallen door Israëlische bombardementen op Gaza. Ondertussen schiet Hamas zelfgemaakte raketten af op Israël. Op Facebook roepen Palestijnen op tot de derde intifada die op 15 mei zou moeten beginnen:

What's next?
Kortom, er is nog van alles aan de hand in het Midden-Oosten. En dan hebben we het nog niet eens gehad over Irak, Saudi-Arabië, Jordanië, Algerije, Qatar en Iran, waar ook demonstraties hebben plaats gevonden. Hoe loopt dit af volgens jou? Wie is na Ben Ali en Hosni Mubarak de volgende corrupte leider die het veld moet ruimen? Khaddafi? Saleh? Assad?