Keti Koti? Is dat een lekker broodje?

Als je afgelopen week aan verschillende Nederlanders had gevraagd 'weet je wat Keti Koti is?' of 'vrijdag is het 1 juli, wat zegt die dag jou?', had je verschillende antwoorden gekregen. 'Geen idee', 'Een lekker broodje?', ‘Trouwt Kate Moss die dag?'. Het is geen nieuws, maar nog wel steeds schokkend hoe weinig Nederlanders op de hoogte zijn van het slavernijverleden.

Geschiedenisles
1 juli is Keti Koti, de viering van de afschaffing van de slavernij in 1863. Een belangrijke dag voor Surinaamse Nederlanders. Nederland speelde een grote rol in de slavenhandel. De eerste officiële slavenboot naar de Nieuwe Wereld voer onder Nederlandse vlag. Hoe kan het dat we exact weten wat er in de WOII is gebeurd, dat we les hebben gekregen over de Tachtigjarige Oorlog en de Franse bezetting, maar dat we op het gebied van de slavernijgeschiedenis onwetend zijn?

Excuus?
Helpt het als Nederland excuses aanbiedt voor die periode? Aan wie moet je die excuses geven? En van wie moeten ze komen? En belangrijker: wat schiet je er mee op. Hoe vaak zeggen we geen 'sorry' om van een probleem af te zijn, zonder dat we het menen? We kunnen er beter voor zorgen dat het onderwerp bespreekbaar wordt. De pijnlijke slavernijgeschiedenis moet op scholen onderwezen worden, zodat een groot deel van de Nederlanders zich niet hoeft dood te schamen voor de gebrekkige kennis over het onderwerp.

Vieren!
De afschaffing van de slavernij moet tot slot door iedereen gevierd worden, ook afstammelingen van daders moeten blij zijn dat die verschrikkelijke periode achter ons ligt. En geef de Surinaamse schoolkinderen gewoon vrij, zolang 1 juli nog geen officiële vrije dag is.