De Volkskrant: De multi-cultuur van FunX

Het Lloydkwartier aan de Rotterdamse Maashaven: oude pakhuizen in restauratie-fase, loftflats, strakke kantoortorens, werfkranen. Een Aziatische jongen wijst de weg: 'Lloydkwartier die kant op, richting het water. Maar zit FunX daar dan, echt? Fok op, daar luister ik dag en nacht naar man.'

Het gaat hard met het radiostation FunX. In twee jaar is de lokale publieke zender in Den Haag, Amsterdam, Rotterdam en Utrecht de best beluisterde onder jongeren in de Randstad geworden. Een kwart van de stadsbewoners tussen 15 en 25 jaar luistert naar FunX. Veel allochtonen, is pas onderzocht, die eerder nooit iets met radio hadden.

Met de stijgende luistercijfers laat het station 'jongerenzenders' 3FM en Radio 538 achter zich. Schijnbaar moeiteloos, zonder marketingbudget, advertenties, billboards of commercials op tv. Maar met een ijzersterk en eenduidig concept: urban. FunX is een 100 procent urbanstation.

Het FunX-kantoor in Rotterdam is fris, knaloranje, groen, Ikea-hip. De kleine maar technologisch verantwoorde studio's bieden uitzicht op de weidse Maashaven. Een plaat van Def Rhymz wordt uitgefade. 'Yessss, dit is FunX radio Rotterdam. Onze guest dj's gaan voor jou spinnen vanavond, het is vet lauw, het is vet FunX, je weet toch. Dit nummer is de shit. Gewoon blijven luisteren, dames en ga maar schudden, ga maar lekker dansen. Dit is la vida loca.'

Mezen Dannawi (31) is de programmadirecteur van FunX Rotterdam, geboren Antilliaan, van een Libanese vader, woonachtig te Utrecht. 'En met een Nederlandse vriendin.' Urban volgens Dannawi? 'Luister. Hoor je deze hiphop-beat, met die Turkse buikdans-riedel erdoorheen? Hier, nu komt er latin percussie overheen. Het is oriëntaalse hiphop, maar niet te obvious. Nu wordt er Indiase bhangra ingemixed. Dit is het: urban. Dit is de mix, die je ook ziet in de tram en op straat.'

Turkpop, Algerijnse raï, reggae, dancehall, r&b, nederhop, african, 2step. FunX draait 30 procent 'bekend', zegt Dannawi, en 70 procent 'onbekend'. 'De Nederlandse markt staat er voor open. Een nummer met dancehall, Arabische muziek en rap, staat bij ons zo in de toptien.'

Die door de FunX-producers soms zelf in elkaar gedraaide etnomix wekt wereldwijd verbijstering, zegt Dannawi. 'Een New Yorkse top dj, DJ Kazzanova, draaide eens voor ons. Hij hoorde onze sound. Hij kon er niet bij. 'Arabisch en oriëntaals in een hiphopplaat? Wordt dat een hit bij jullie? Hier zouden de kids zich kapot schrikken', zei hij. Maar dit is precies wat jongeren willen horen. Het is het geluid van de straat, van de stadswijken. Gebracht door presentatoren van de straat. Daar zat kennelijk een gapend gat in de markt.'

De Nederlandse stadscultuur is volgens Dannawi uniek. 'Please, ga dat inzien. Er is zo'n enorme kracht aan de gang. Bij zóveel jongeren is de integratie helemaal voorbij. Het is geen issue meer. Het is volstrekt normaal dat alle culturen door elkaar leven.'

Hij pakt pen en papier, tekent een rondje. 'Dit is Nederland, Europa. Wat hadden wij? Rock. Prachtig. Hebben we het nu niet over.' Nog vier rondjes, waar vandaan pijlen zoeven richting Nederland. 'Afrika, Oost-Europa, Zuid-Amerika, Azië. Alles komt hier terecht.' En de presentatoren van FunX zijn zo multiculti als de luisteraars. Talkshows op de zender zijn voor oudere ABN-ers niet te volgen. Gesprekken over politiek en seks zijn doorspekt met lauw, vet, swietie, en boo-yah.

Dannawi: 'Urban is het geluid van de stedelijke multi-cultuur. Def Rhymz met zijn Surinaamse straattaaltje, Lange Frans die het grote stadsgevoel vreselijk mooi kan verwoorden, Raymzter en Ali B. Hutspot en paella. Het is iets totaal nieuws dat jongeren bindt. Het urban-gevoel is dat onze jonge maatschappij een prachtige mix-cultuur is geworden, en daar wil je bij horen.'

Een ideële boodschap, gaat die er nog in dan? 'Het succes van FunX is dat we dit verhaal niet vertellen op de radio. Wij hebben het allemaal ook niet bedacht. FunX is niets meer dan een spiegel voor het saamhorigheidsgevoel van jongeren. Het enige dat wij doen is het stadsgeluid oppakken, en de speakers weer op de straat richten.'

"Het is het geluid van de straat, van de stadswijken. Gebracht door presentatoren van de straat. Daar zat kennelijk een gapend gat in de markt."

Bron: de Volkskrant
Tekst: Robert van Gijssel