Seedorf geeft indrukwekkende en krachtige speech over inclusiviteit

"Ik was - en ben nog steeds - een dromer en ik laat de maatschappij me dat niet afnemen. Maar zelfs ik heb soms help nodig om mijn ambities waar te maken."

Ongelijkheid

Met een aantal schokkende feiten toont hij aan dat er nog heel wat moet gebeuren in de voetbalwereld als het gaat om gelijkheid. Hoewel voetbalteams vaak erg divers zijn, is dat op hoger niveau ver te zoeken. In de zes grootste Europese voetbalcompetities zijn er namelijk slechts twee niet-witte coaches: Henk Fraser en Patrick Vieira. Uit onderzoek van de UEFA is gebleken dat 95% van alle directeuren, onderdirecteuren en leden van het directiecomité van clubs op alle niveaus bestaat uit witte mannen.

Eigen carrière

Seedorf gebruikt in zijn speech ook zijn eigen carrière als voorbeeld om de ongelijkheid in de voetballerij aan te tonen. Zo zegt hij in zijn tijd als profvoetballer nooit is gekozen als het gezicht van een sponsordeal en vraagt hij zich af waarom het zo lang duurde voor hij opgeroepen werd voor het Nederlands Elftal. Ook kreeg hij na zijn tijd als trainer bij AC Milan slechts één andere sollicitatie aangeboden, in tegenstelling tot zijn opvolgers, die na hun tijd bij AC Milan vrijwel meteen een andere baan aangeboden kregen.

Spiegel

Volgens Seedorf is voetbal, en sport in het algemeen, een weerspiegeling van de maatschappij. En in onze maatschappij gaat het er precies hetzelfde aan toe. "We worden continu omgeven door niet-inclusieve boodschappen, wat onderdeel is van bewuste manipulatie. [...] Ik ging laatst in Londen een pop kopen voor een klein meisje. In de winkel stonden dertig poppen. Ze waren allemaal wit, behalve een: een zwarte pop die in een rolstoel zat. Waarom is dat?"

Actie ondernemen

Hoe kunnen we inclusiviteit en integratie garanderen in onze maatschappij en sport? Volgens Seedorf zijn er onder de bevolking genoeg initiatieven voor het stimuleren van gelijkheid, maar moet er ook op politiek niveau actie worden ondernomen. Zo geeft hij bijvoorbeeld aan dat kinderen meer over de volledige geschiedenis van hun land zouden moeten leren: "Ook alle slechte dingen die gedaan zijn in het verleden."

"Degenen die nu de macht hebben hoeven zich niet schuldig te voelen over wat er in het verleden is gebeurd, maar ze moeten wel de verantwoordelijkheid voelen om actie te ondernemen en te leren van het verleden."