Partijen willen wet waarbij vrouwen mannen kunnen controleren op gewelddadig verleden

Invoering Engelse wet na moord op Clare Wood

De Engelse wet is vernoemd naar Clare Wood: een Britse vrouw die in 2009 werd vermoord door haar ex-partner George Appleton. Op het moment dat Wood een relatie kreeg met Appleton wist zij niet dat hij een geschiedenis had van geweld tegen vrouwen. Clare deed meerdere keren aangifte vanwege bedreigingen, vernielingen en seksueel misbruik. Desondanks liep het fataal af: Appleton wurgde haar en stak haar lichaam in brand. Daarna pleegde hij zelfmoord.

Na haar dood voerde de vader van Clare campagne voor een wet die dit in de toekomst kon voorkomen. En met succes: sinds een paar jaar bestaat Clare’s Law in Engeland. Die wet geeft mensen het recht om bij de politie op te vragen of hun partner of ex-partner een gewelddadig verleden heeft. Ook in Nederland, waar gemiddeld elke acht dagen een vrouw wordt vermoord, vaak door een (ex-)partner, werken de drie partijen aan de invoering van deze wet.

Recht op informatie voordat het fout gaat

Volgens D66-Kamerlid Hanneke van der Werf is het belangrijk dat er een Nederlandse variant komt van Clare's Law. Hierover zei ze: "Vrouwen die slachtoffer zijn van huiselijk geweld, weten meestal niet dat hun partner eerder gewelddadig is geweest. Terwijl daders vaak een geschiedenis van geweld hebben." Op X schreef Van der Werf ook: "We moeten vrouwen beter beschermen tegen huiselijk geweld en femicide. Vandaag dien ik een voorstel in met Bente Backer (VVD) en Songül Mutluer (GL/PvdA) om slachtoffers en hun naaste omgeving inzicht te kunnen geven bij de politie of iemand een verleden heeft van geweld." Volgens haar kan een Nederlandse versie van deze wet levens redden.

Bente Becker (VVD) sluit zich daarbij aan: "In het geval van Clare was allang bij de politie bekend dat hij heel gevaarlijk was. Ze had alleen zelf die gegevens niet." Ook Mutluer vindt dat de wet hard nodig is. Volgens het GL/PvdA-Kamerlid kan openheid over gewelddadige achtergronden veel ellende voorkomen. "Het delen van informatie kan uiteindelijk iemand de ogen openen voordat het te laat is", aldus Mutluer.

De partijen hopen dat er brede steun komt voor dit voorstel. Becker: "Ik heb daar goede hoop op. In het Verenigd Koninkrijk werkt het, en ook in Australië en Canada zijn stappen gezet. Nederland moet volgen."

Niet alleen voor geweldsslachtoffers zelf

Volgens de partijen moet niet alleen het slachtoffer toegang krijgen tot deze informatie, maar ook mensen uit hun directe omgeving. "Vaak ziet een moeder of zus dat iemand steeds verder geïsoleerd raakt in een onveilige relatie. Zij moeten ook een haakje hebben om te kunnen zeggen: dit klopt niet", aldus Van der Werf. Becker verwijst naar een recente rechtszaak waarbij een moeder haar dochter probeerde te waarschuwen. "Als zij toen naar de politie had kunnen gaan en inzage had gekregen over haar partner, had haar dochter misschien nog geleefd."

Privacy v.s. veiligheid

De partijen benadrukken dat er goed gekeken moet worden naar privacyregels. "Je kunt niet zomaar iemands strafblad opvragen", zegt Van der Werf. "In Engeland zijn daar goede waarborgen voor. Het moet proportioneel zijn en er moet een noodzaak zijn." Desondanks vinden ze dat de veiligheid van vrouwen zwaarder moet wegen: "Het recht van vrouwen om niet bedreigd te worden, moet zwaarder wegen dan het recht van een dader om anoniem te blijven", aldus Becker. "We moeten alles uit de kast halen om vrouwen te beschermen tegen mannen die denken: zij is van mij, en als ze bij me weggaat, heb ik het recht om haar geweld aan te doen."