Nieuwe strafmaat voor verkrachtingswet: 4 tot 9 jaar cel voor overtreders

Een politierechter kan straks 4 tot 9 jaar celstraf opeisen voor verkrachting. Voor seksuele intimidatie op straat of online kan maximaal drie maanden worden opgelegd. Dit staat beschreven in het aangescherpte wetsvoorstel van demissionair minister Ferd Grapperhaus van Justitie en Veiligheid.

Straffen

De hoogte van de straffen variëren van 4 tot 9 jaar voor onvrijwillige seks en verkrachting. Als de verdachte redenen had om te vermoeden dat de ander niet wilde, dan wordt er een celstraf van maximaal vier jaar opgelegd. Als de verdachte zeker wist dat de ander niet wilde, dan staat daar een celstraf van negen jaar op. Deze straffen zouden kunnen oplopen tot 12 jaar als er geweld, dwang of bedreiging bij komt kijken.

In het geval van seksuele intimidatie op straat of online wordt er een celstraf van drie maanden opgelegd. Hieronder wordt het seksueel benaderen van iemand verstaan in de vorm van opmerkingen, gebaren, geluiden of aanrakingen.

Alle seksuele handelingen tegen de wil strafbaar

In 2019 stond er in de verkrachtingswet nog beschreven dat er sprake moest zijn van geweld of dwang om iemand te kunnen veroordelen voor verkrachting. Minister Grapperhaus wilde de drempel verlagen wat betreft onvrijwillige seks, zodat het ook zonder geweld of dwang bestraft zou kunnen worden. Hij introduceerde vervolgens een nieuw wetsvoorstel waarbij hij niet koos om de definitie van verkrachting aan te passen, maar om 'seks tegen de wil' als nieuw misdrijf aan de wet toe te voegen. Deze zou echter maar de helft van de strafmaat krijgen dan die voor verkrachting. Dit voorstel zou ook betekenen dat onvrijwillige seks wel als strafbaar wordt beschouwd, maar niet als verkrachting. Hierop kwam veel kritiek vanuit de Tweede Kamer. Ook Amnesty International voerde actie over het wetsvoorstel van minister Grapperhaus.

Onvrijwillige seks

Uiteindelijk kwam er vorig jaar door veel kritiek een aanpassing op het voorstel dat ervoor zorgde dat alle onvrijwillige seks wettelijk gezien wordt als verkrachting - ook wanneer er niet bewezen kan worden dat er sprake van dwang of geweld is. ''Seksueel grensoverschrijdend gedrag komt te veel voor en de gevolgen voor slachtoffers zijn vaak verwoestend en langdurig. Seks hoort altijd vrijwillig en gelijkwaardig te zijn'', aldus minister Grapperhaus. Het enige dat nog ontbrak, was de hoogte van de straffen, met de recente aanpassing is de wet compleet.

Meer gerechtigheid

Amnesty International laat via hun website weten dat het wetsvoorstel van Grapperhaus wordt ondervonden als een eerste stap naar meer gerechtigheid. Martine Goeman, programmaleider Gender en Mensenrechten bij Amnesty vindt het heel goed dat er nu meer verantwoordelijkheid komt te liggen bij degene die seksueel contact initieert om in het oog te houden of de ander ook seks wil. ''Dat is een cruciale verandering, want het is een veel voorkomende reactie dat een slachtoffer bij een aanval van seksueel geweld bevriest'', aldus Martine. Ook Dagmar Oudshoorn, de directeur van Amnesty vindt het nieuwe wetsvoorstel veelbelovend:''Het uitgangspunt wordt niet langer de vraag of het slachtoffer zich wel heeft verzet, maar of de verdachte wel heeft gecheckt of de ander seks wilde.''