Esther (19): "Ik wil Aziatische jongeren helpen bij het omarmen van hun culturele identiteit"

"Ik ben geboren in Aruba en ben naar Nederland verhuisd toen ik twee jaar oud was. Mijn ouders hebben roots in Hongkong, alhoewel mijn vader in Nederland geboren en opgegroeid is. Mijn moeder is geboren in Hongkong en toen ze zeventien was, verhuisde ze naar Amerika. Dat is ook de reden dat ik nu in Schotland studeer: mijn ouders vinden het belangrijk dat ik al op jonge leeftijd op mezelf kan wonen in een ander land. Momenteel zit ik in het tweede jaar van mijn bachelor Politiek en Filosofie.

Toen ik vroeger op de basisschool zat en zag dat ik een van de weinige buitenlanders was, vroeg ik mezelf wel eens af: 'Ben ik nou Nederlander of Chinees?' Dat was best moeilijk. De laatste tijd besef ik steeds meer dat ik geen keuze hoef te maken. Ik voel me Nederlands, maar overduidelijk wel met een Chinese achtergrond. Ik hecht ook veel waarde aan de culturele aspecten van mijn Aziatische identiteit. Zo wil ik graag meerdere talen, zoals Kantonees en Hakka, blijven spreken."

Hier in Schotland heb ik een huisgenoot die half Schots en half Hongkonger is. Zij kan nauwelijks Kantonees, dus probeer ik haar hier en daar wat dingen te leren. Ondanks dat ze de taal niet spreekt, hecht ze wel echt veel waarde aan de Aziatische normen en waarden. We gaan dit weekend ook samen het Chinees nieuwjaar vieren. In de Chinese jaartelling staat ieder jaar volgens een 12-jarige cyclus in het teken van een symbolisch dier. Komend jaar is het jaar van het Konijn. Het dier staat in de Chinese traditie voor rust en stilte.

Ondanks dat ik niet bij mijn eigen familie ben, vind ik het fijn om het Chinees nieuwjaar te vieren met mensen die dezelfde cultuur delen. Dit weekend zal in het teken staan van veel gezelligheid. Mijn huisgenoot neemt me zaterdag mee naar haar familie. Daar gaan we gezellig met zijn allen eten. Daarnaast heeft ze zondag een diner georganiseerd voor haar vrienden. Ik ga haar dan helpen met koken voor een groep van ongeveer vijftien personen.

Hoewel ik van huis uit niet gewend ben om het Chinees nieuwjaar superuitgebreid te vieren, ben ik wel erg bezig met de Aziatische kant van mijn identiteit. Zo zet ik me in mijn vrije tijd in tegen Aziatisch racisme. Als vrijwilliger bij Asian Raisins vertaal ik onder meer artikelen van en naar het Engels. Ook in Nederland is racisme tegen Aziaten genormaliseerd. En dat begint al van jongs af aan. Dat je op de basisschool 'Hanky Panky Shanghai', wat niks betekent, zingt als er iemand jarig is, zorgt er al voor dat mensen op jonge leeftijd hun respect verliezen.

In mijn ogen is stereotypering vanuit het schoolsysteem en de media het grootste probleem. Zo heb je als Aziatisch kind in het Westen ook weinig beroemdheden die op je lijken en waar je jezelf in kan herkennen. Als er dan wel Chinese acteurs in Westerse films zijn, worden ze vaak voor 'typische' Aziatische karakters gebruikt, zoals iemand die heel slim is of constant belachelijk gemaakt wordt. Dit draagt er mede aan bij dat veel Aziatische jongeren struggelen met hun identiteit als ze in het Westen opgroeien: ze hebben niemand waar ze naar op kunnen kijken.

De weg naar betere representatie in de media en educatie is lang, maar het is voor mij erg belangrijk om mij hiervoor in te zetten zodat de stereotypering hopelijk verdwijnt en Aziatische jongeren hun culturele identiteit durven te omarmen."

- Esther (19)