Maryam Hassouni stopt met acteren: "Seksistische ervaringen zijn niet incidenteel"

Overschrijdend gedrag en racisme

Hassouni vertelde dat ze gedurende haar carrière meerdere malen te maken heeft gehad met seksueel overschrijdend gedrag en racisme. Een van de eerste keren was toen ze 19 jaar oud was, toen ze tijdens de pauze van een theaterrepetitie door een regisseur werd betast en dat hij zijn geslachtsdeel tegen haar aandrukte.

Vervolgens moest ze van de regisseur een zoenscène oefenen met een mannelijke tegenspeler, die in de voorstelling haar broertje speelde. "Dat moesten we echt twintig tot dertig minuten doen", vertelde Hassouni. "Het duurde heel lang." De actrice hield er een ongemakkelijk gevoel aan over en deelde haar ervaringen met haar management.

Zwarte lijst

Haar agente ging in gesprek met het productiebedrijf en kreeg te horen dat Hassouni niet meer op de set mocht komen. "Ik werd op een zwarte lijst gezet", aldus de actrice. "Dat betekende dat ik nooit meer door dat productiehuis zou worden gevraagd voor opdrachten en niet betaald kreeg voor mijn verrichte werkzaamheden."

Geen incident

Volgens de inmiddels 37-jarige Hassouni is haar vervelende ervaring op jonge leeftijd niet te bestempelen als een incident. In haar boek Wat The Fak vertelt ze over pesterijen, intimidatie en grensoverschrijdende gebeurtenissen in het vervolg van haar carrière. Dat soort dingen zouden bijvoorbeeld ook gebeurd zijn bij de opnames van een serie die momenteel nog op televisie te zien is.

'In broekje kijken'

Hassouni lichtte nog een andere gebeurtenis uit. Zo ontving ze een keer ongevraagd een pornovideo van een mannelijke collega. Verder werd ze op sets regelmatig "het zwarte gat" genoemd en vertelde een regisseur aan haar dat hij "bij mannen graag in hun hoofd kijkt, maar bij vrouwen liever in hun broekje".

Geen namen genoemd

In haar boek noemt Hassouni geen namen van personen, theaterstukken, films of tv-series. "Dat is een bewuste keuze." Ze vertelde dat ze het graag vanuit haar eigen perspectief wilde vertellen, zonder het specifiek op de daders te willen richten.

Het is dan ook niet zo dat Hassouni een 'detective' heeft geschreven, waarbij mensen moeten proberen te ontcijferen waar en met wie de gebeurtenissen hebben plaatsgevonden. "Je kunt het zien als een soort bekentenis of getuigenis. Je leest over een vrouw in wording die terechtkomt in een racistisch en seksistisch systeem. In berichten over grensoverschrijdend gedrag gaat het vaak over de dader. Ik heb het omgedraaid."