Maarten de Fockert stopte met profvoetbal toen hij 26 was: "Cor Potcast is mijn nieuwe passie"

Op 9-jarige leeftijd naar Feyenoord

Maarten was van jongs af aan gek op voetbal. Hij meldde zich aan bij de lokale vereniging in Maasland toen hij vijf jaar oud was. "Mijn broer was keeper en dat wilde ik ook graag." Hoewel hij zelf vooral veel plezier had in het spelen met een bal, had zijn omgeving al snel door dat hij getalenteerder was dan andere kinderen. Op zijn negende maakte Maarten dan ook de overstap naar de jeugdopleiding van Feyenoord. De dag dat hij het nieuws met zijn broer kon delen, zal voor altijd een dierbare herinnering zijn. "We waren toen zo enorm blij."

Druk van presteren

De overstap naar Feyenoord beviel in het begin erg goed. Toch merkte Maarten dat er wat meer van hem verwacht werd dan bij zijn vorige club, waar het vooral draaide om plezier maken. "Ik heb vrienden voor het leven gemaakt, maar kon niet goed omgaan met de druk dat er altijd gepresteerd moest worden. Dat komt doordat ik van nature niet gezegend ben met een grote dosis zelfvertrouwen." Hoewel Maarten erg dankbaar was om voor een club als Feyenoord te spelen, kon hij er nooit echt van genieten. "Iedere wedstrijd die ik speelde, voelde alsof de rest van mijn carrière ervan afhing." Zo kon hij er enorm tegen opzien als ze bijvoorbeeld tegen Ajax moesten spelen. "Ik dacht: al mijn leeftijdsgenoten zitten nu lekker te doen waar ze zin in hebben en ik moet zo de zwaarste taak die er maar bestaat uitvoeren. Keepen in een wedstrijd tegen de aartsrivaal."

Maarten weet nog goed wat er op dat soort dagen in hem omging. De jonge keeper stond met veel angst op het veld en voelde zich vaak onbegrepen. "Je krijgt een beetje het idee dat je gek bent, want alle anderen lijken er wél zin in te hebben. Ik leek de enige te zijn die doodsbang was. Je gaat je dan afvragen wat er mis is met je."

Trainen met Hans Kroon

Ondanks zijn lage zelfbeeld schopte Maarten het toch nog tot de A1 van Feyenoord. "Mijn prestaties waren zeker niet slecht, maar toch maakte ik mezelf gek. Daarnaast was ik er goed in om de schijn op te houden voor de buitenwereld." Pas toen hij aan de slag ging met personal trainer Hans Kroon, die bekend is van zijn werk met topsporters als Gokhan Saki, Orkun Kökcü en Tyrell Malacia, leerde hij beter met zijn onzekerheid om te gaan. "Als je op de juiste manier met je emoties omgaat, kan het je juist helpen." De lessen van Hans voelden voor Maarten vooral als een opluchting. "Hij leerde me dat iedereen met een bepaalde vorm van spanning het veld opstapt. Daardoor wist ik dat ik niet gek was. Ik moest gewoon leren om ermee om te gaan."

Vervallen in oude patronen

Op 19-jarige leeftijd maakte Maarten de overstap naar SC Heerenveen en niet veel later maakte hij zijn debuut als jeugdinternational bij Jong Oranje. Zijn grote doorbraak bleef echter uit, waarna de club uit Friesland hem verhuurde aan VVV-Venlo. "Toen ik daar op de bank belandde, ben ik weer vervallen in oude patronen. Het zorgde voor een grote deuk in mijn zelfvertrouwen en achteraf gezien kan ik zeggen dat ik dat niet goed heb aangepakt. Vooral als je gevoelig bent voor negatieve gedachtes is je mentale gesteldheid iets waar je structureel aandacht aan moet besteden."

Harde klap

Hoewel Maarten daarna nog uitkwam voor teams als Go Ahead Eagles en Excelsior, is hij de klap bij VVV nooit te boven gekomen. "Zoals ik al zei, was ik er heel goed in om naar de buitenwereld te doen alsof alles oké was. Maar in realiteit zat ik echt op een dieptepunt en ging het niet goed met me." De keeper droomde er van jongs af aan van om het Nederlands Elftal te halen en om in de Premier League te spelen. "Als er dan iets gebeurt waardoor je van dat pad afwijkt, stort je hele wereld in." Het was voor Maarten lang en breed duidelijk dat hij de absolute top niet meer zou halen. Als reservekeeper bij Excelsior moest hij zich vooral opladen om op trainingen "ballen tegen zich aan te laten schieten".

Maarten was er klaar mee

Op 26-jarige leeftijd kreeg Maarten te horen dat zijn contract bij Excelsior niet zou worden verlengd. Hoewel hij het plezier in het voetbal inmiddels verloren was, zegt hij eerlijk dat hij zelf nog niet dacht aan stoppen. "Als Excelsior door had gewild met mij, had ik zeker getekend. Ik zat gewoon in een hele comfortabele situatie en verdiende mijn geld." Na zijn exit bij de Rotterdamse club was er interesse van verschillende teams, waaronder Fortuna Sittard. Uiteindelijk koos Maarten voor een proefperiode bij Helmond Sport. Daar realiseerde hij zich al snel dat het wellicht beter was om te stoppen. "Iedereen verwacht van je dat je voetbal heel serieus neemt. Vooral als je wat ouder bent en ervaring hebt, moet je een bepaalde rol op je nemen. Maar ik vond het gewoon niet leuk meer. Na een half uur bij Helmond Sport op het veld te hebben gestaan, wist ik het zeker: ik was er klaar mee."

Maarten vertelde het nieuws als eerst aan zijn ouders. "Zij steunden me meteen, dat was heel fijn. Ergens zagen ze het ook wel aankomen, want ze wisten dat het plezier de laatste jaren minder was geworden." Ook zijn vriendin stond meteen achter hem. Sommige spelers hadden echter minder begrip voor zijn keuze. "Een teamgenoot zei: 'Wat lul jij nou stom?', haha. Hij geloofde me gewoon niet." Desondanks bleef Maarten bij zijn beslissing. "Ik wist dat ik mijn gevoel moest volgen."

Grote verandering

De beslissing om te stoppen met voetbal voelde voor Maarten in het begin vooral als een opluchting. Toch belandde hij in een dal waarin onzekerheden opnieuw de overhand namen. Zo zag zijn leven er ineens heel anders uit en hij had geen vaste inkomensbron meer. Volgens Maarten was het dan ook vooral een onvoorspelbare en stressvolle periode. "De ene dag ben je aan het genieten van je vrije tijd. De andere dag zit je huilend thuis en vraag je je af: wat ben ik in hemelsnaam aan het doen, man?" Acht maanden nadat hij stopte met voetbal vertrok Maarten naar het buitenland. Hij ging vier maanden lang reizen met zijn vriendin. "Dat was echt waanzinnig. Maar ik kon niet twee jaar lang op een strandbedje gaan liggen. Dus ook tijdens het reizen was ik in mijn hoofd wel bezig met: hoe nu verder?"

Cor Potcast

In de tussentijd was Maarten samen met Thomas Verhaar en Bart Vriends, twee vrienden die hij kent vanuit het voetbal, begonnen met de Cor Potcast. "Ik raakte met Thomas bevriend toen we samenspeelden bij Excelsior. Hij vertelde over een podcast die hij samen met Bart wilde beginnen." Maarten was bekend met het concept en luisterde in die periode veel naar Joe Rogan. "Het leek me tof om hen op de achtergrond te helpen en dingen voor ze uit te zoeken, net als Jamie Vernon doet bij de podcast van Joe Rogan."

De podcast is vernoemd naar Cot Pot, die binnen de voetbalwereld bekendstaat als een levensgenieter en destijds assistent-trainer was bij Sparta, waar Bart Vriends speelde. Hij zou de eerste gast zijn, maar vanwege diverse redenen kwam het daar nooit van. Toen de mannen jaren later alsnog van start gingen met de podcast, gaven ze hun programma de werktitel Cor Potcast, ook omdat de mannen "de woordgrap wel grappig vonden". "We hadden natuurlijk nooit verwacht dat het zo groot zou worden."

Nieuwe passie

Dat de podcast een groot succes is, is een understatement. Zo hebben de mannen al vele bijzondere gasten mogen verwelkomen, onder wie voetbaliconen als Marco van Basten, Denzel Dumfries en Royston Drenthe, maar ook mensen buiten de sport, zoals Monica Geuze. Daarnaast hebben ze verschillende prijzen in de wacht gesleept, zijn ze benoemd tot de beste voetbalpodcast van Nederland en stonden ze zelfs in de finale van de Radioring. "We vullen elkaar erg goed aan en steken heel veel tijd en liefde in het product. Het is echt ons kindje geworden."

Naast het feit dat ze er veel energie in steken, legt Maarten uit dat ze een uniek concept in handen hebben. "Er zijn heel veel programma's door journalisten of fans, maar er is niks van voetballers zelf. Bij ons hoor je wat er gebeurt in kleedkamers en hoe het is om in onze schoenen te staan." Met wekelijks tienduizenden luisteraars bereikt de Cor Potcast een groot publiek. Toch blijft Maarten zelf bescheiden. Zo ziet hij de podcast vooral als een passie. "Maar dat er zoveel mensen zijn die er graag naar luisteren, maakt me wel erg dankbaar."

Geen langetermijnplanning

Doelen voor de toekomst heeft de Cor Potcast niet. "Onze enige regel is dat we geen langetermijnplanning hebben." Dat heeft te maken met de onvoorspelbare voetbalwereld waarin de mannen zich nog steeds begeven. Zo is Thomas Verhaar momenteel assistent-trainer bij Excelsior en Bart Vriends speler en aanvoerder bij Sparta. "Je weet nooit waar zij over één tot drie jaar werken en spelen, dus te ver vooruit plannen heeft gewoon geen zin." Op korte termijn hebben de mannen wel iets om naar uit te kijken. Na een succesvolle, uitverkochte eerste editie in augustus, gaan ze in mei weer het theater in. "We kijken gewoon wat er op ons pad komt en willen vooral plezier maken. De rest komt vanzelf wel."

Doorbreken als mediamaker

Ook op persoonlijk vlak heeft Maarten geen duidelijk pad voor ogen. Toch maakt hij er geen geheim van dat hij wil groeien als mediamaker, iets wat hij vroeger nooit verwacht had. Inmiddels kijkt hij terug op zijn voetbalcarrière als leerzame tijd. Zo durft Maarten in zijn ontwikkeling als mediamaker fouten te maken, iets wat hij zichzelf als profvoetballer niet toestond. Niet te streng voor jezelf zijn, is dan ook hetgeen wat hij anderen wil meegeven. Daarnaast is het volgens hem belangrijk om het plezier erin te houden en dingen soms in perspectief te plaatsen. "Als je familie en vrienden gezond zijn, is dat uiteindelijk veel meer waard dan persoonlijk succes. Maar dat leer je pas als je ouder wordt.