Tim Beumers over Drank, Drugs & Bejaarden (#LilKleine #RonnieFlex)
- News
- Tim Beumers over Drank, Drugs & Bejaarden (#LilKleine #RonnieFlex)
Tim Beumers moet even iets kwijt over drank, drugs en bejaarden:Ja maar, elke zomer weer is het de schuld van alle rappers. Het is eigenlijk alleen maar even afwachten welk kapstokje zichzelf aanbiedt om de collectieve jongerenmuziek aan te hangen voor een openbare kastijding. Maar dit keer was het lekker makkelijk en was het de muziek zelf. Drank & Drugs van Ronnie Flex en Lil Kleine.Ten eerste, alle vrienden en kennissen om me heen. Ik vind het geen kutnummer, hou je ellende bij je. Ten tweede, de jongens werken hard en verdienen dit. Ten derde, lieve gefrustreerde bejaarden en overgevoelige ouders, het is heel vervelend dat uw kinderen drank & drugs zingen, maar als u de situatie enkel naar uw hand kan zetten door het te verbieden, dan hebt u gefaald als ouder.Er zijn genoeg manier om dit liedje te gebruiken om eens een goed gesprek met uw kroost aan te knopen in een gezellige setting. Je kan natuurlijk ook wachten tot uw kind onder de kots wordt thuisgebracht, ruikend naar drank en drugs om er dan eens over te beginnen, maar waarom? U zou Ronnie en Kleine dankbaar moeten zijn.
Maar wat dacht je van de media, allemaal mensen die vinden dat dit soort muziek slecht is en verboden zou moeten worden. Die allemaal moord en brand schreeuwen. Want oprechtheid wordt nou eenmaal niet gewaardeerd in een hypocriete wereld. Zelf luisterde ze naar the Beatles met Lucy in the Sky with Diamonds. Een ode aan LSD. Excuse me while I kiss the sky van Jimmy Hendrix. Ze gingen heer-leleleee op the Doors, Janis Joplin, Neil Young en Bob Marley.
Maar nee, nu is muziek de duivel. Nu ze zelf oud en saai zijn geworden is muziek de duivel. Waar ze vroeger een hekel hadden aan hun ouders die hun muziek de duivel vonden, zijn ze nu hun ouders geworden. Het zou je maar gebeuren. Met zulke mensen moet je medelijden hebben. Zelf te incapabel om de jeugd op te voeden, maar wel die verantwoordelijkheid bij jonge rappers willen leggen. Alsof die er op zitten te wachten.
En over medelijden gesproken. Het is pas zielig voor de rappers in kwestie. Die jongens steken hele weken in bepaalde nummers. Hun ziel en zaligheid in albums en videoclips, nummers die je nooit op de radio hoort. En maken ze dan voor de grap in 30 minuten een onafgemixt liedje over drank en drugs, dan staan ze opeens op nummer 1.
Hoe denk je dat het voelt, als al je echte werk te min is om over te praten en je stomste geintje ever zal je grootste hit ever worden. Dat is gewoon nep voor ze. Het mooiste van alles, is dat zeker een miljoen van de 4 miljoen views afkomstig zijn van de zelfgemaakte media commotie.
En dan te bedenken dat sommige rappers de beste voorbeelden zijn voor de jeugd die je je kan wensen, maar die krijgen geen aandacht, want die zeggen geen drank en drugs en waarom positief over positieve rolmodellen praten als je negatieve rolmodellen kan aanwijzen om je eigen punt te maken en te bewijzen. Toch? Over een goed voorbeeld gesproken..."
