"Ik vecht zo lang door als mijn tegenstander"

Feyenoord hooligan Yoeri Kievits verdedigt zijn stad, kent zijn grenzen, maar wil niet dat zijn kind een hooligan wordt. Over deze paradoxen en meer vertelde hij in FunX City Rotterdam. Na zijn eerste boek getiteld Rotterdam Hooligan, heeft hij vorige week het boek De mannen die vooraan staan uitgebracht. Hiervoor interviewde Yoeri hooligans van clubs met reputatie inNederland, België en Engeland.

Op 13-jarige leeftijd liep Yoeri voor het eerst mee met hooligans. Hij heeft nooit schuldgevoelens gehad bij het in elkaar rammen van een andere hooligan. "Diegene heeft daar ook gewoon voor gekozen. Ik zou nooit een onschuldig iemand aanvallen." Hij zegt zijn grenzen nu veel beter dan voorheen te kennen. "Er zijn erecodes en die worden wel nageleefd. Als je iemand op de grond legt, dan is het klaar. Het kan zeker een keer overschreden worden, maar er zit altijd wel een grens aan." Toch wil hij niet dat zijn zoon erin meegaat. "Ik zou hem dat ten strengste afraden. Maar pubers maken uiteindelijk hun eigen keuze."

De warmte en steun van vrienden maken dat Yoeri door blijft gaan met het hooliganisme. Hij noemt hen dan ook zijn familie. "Bij zware verwondingen is het weleens door mijn hoofd geschoten om te stoppen, maar nooit langer dan een uur of een dag." Om het boek De mannen die vooraan staan te schrijven, heeft hij voor de verandering niet gevochten met hooligans van andere clubs, maar gewoon tegenover ze op de bank gezeten. "Dat respect is er."