De fysieke en mentale gevolgen van schurft: “Niemand wil je nog aanraken”

Schurft?!

Bij Max begon de schurft met wat rode vlekjes tussen zijn vingers. Hij merkte de plekjes kort na carnaval op: "Het waren geen overduidelijke bultjes en het jeukte niet. Het werd alleen heet ’s nachts. Ik ging naar de dokter, maar hij wist ook niet zeker of het schurft was. Hij vond dat ik voor de zekerheid de crème moest smeren. Toen werd het alleen maar erger, de crème hielp me echt niet.”

Vies

Bij de gedachte dat er beestjes onder zijn huid liepen die er eitjes in legden, kreeg Max een heel naar gevoel. Toen hij aan zijn huisgenoten moest vertellen dat hij schurft had, deed hij dat dan ook met flinke tegenzin. "Ik vond het heel vervelend om te vertellen, ook al kon ik er niets aan doen. Je voelt je vies, want niemand wil je aanraken of nog met je chillen.”

Vrienden

Gelukkig vatten de huisgenoten van Max het goed op. Ze gaven hem zelfs tips om zo snel mogelijk van de schurft af te komen. Toch zorgde deze reactie er niet voor dat Max tegen iedereen zo open durfde te zijn over de schurft. Aan sommige vrienden vertelde hij helemaal niks: “Ik dacht: ik ben er na een keer smeren wel vanaf dus ik vond het niet nodig om het te vertellen. Ik chillde nog wel met hen, maar ik had niet zo intensief contact dat ik ze kon besmetten.”

Stigma

Veel mensen denken dat schurft te maken heeft met slechte hygiëne, maar dat is niet waar. “Iedereen kan schurft krijgen. Er bestaat veel onwetendheid over hoe je besmet kan raken met schurft. Dit zorgt voor veel angst bij mensen", aldus Irene Warbout, coördinator communicatie Jeugd Gemeente Rotterdam. Samen met GGD Rotterdam- Rijnmond, GGD Hollands-Midden en Erasmus MC, doet ze onderzoek naar schurft met het doel de voorlichtingen en adviezen over schurft aan studenten te verbeteren. Dit onderzoek wordt gedaan door middel van een vragenlijst die wordt voorgelegd aan studenten die het afgelopen jaar schurft hebben gehad, of in contact zijn geweest met iemand die schurft had.

Ontdekking van schurft

Net als bij Max duurde het bij Eefje ook een tijdje voor er een diagnose kwam. Ze kreeg ontstekingen aan haar huid en ging ermee naar de dokter. Die wist niet meteen wat het was en gaf haar verschillende eczeemcrèmes mee naar huis die allemaal niet effectief bleken te zijn. Pas een paar maanden later werd er bij haar schurft vastgesteld. "Mijn huisgenoot bleek ook schurft te hebben dus toen ik dat tegen mijn huisarts vertelde, moest ik me meteen behandelen met de crème.”

Schurftplan

Een aantal behandelingen en wasbeurten later dacht Eefje dan eindelijk van de schurft af te zijn. Ze had alles goed gedaan; kleding in zakken gestopt, haar beddengoed meerdere keren gewassen en haar lijf van top tot teen ingesmeerd. Helaas bleek al haar werk voor niks. Haar schurft kwam namelijk gewoon weer terug.

Om definitief van de schurft af te komen deed Eefje heel veel eigen research. Haar ervaringen bracht ze samen in een schurftplan, dat ze samen met haar huisgenootje schreef. In het document staan tips over hoe je schurft goed kan behandelen en hoe je met de jeuk om kan gaan. Eefje vermeldt daarin wel dat ze geen dokter is en het niet zeker weet, maar dat deze tips haar goed hielpen. Ze geeft onder andere tips over hoe je je bank in moet pakken, hoe lang je kleding en tasjes en andere stoffen spullen in zakken moeten, en welke crème het best helpt tegen de jeuk. “Ik was al mijn vrienden aan het appen voor tips en toen dacht ik: weet je wat, ik zet gewoon alles wat ik hoor aan tips in een document. Toen heb ik het onder andere doorgestuurd naar vrienden.”

GGD

Eefje stuurde het schurftplan ook naar de GGD op. In een mailtje met daarin het schurftplan bijgevoegd, vermeldde ze dat ze onder andere informatie mistte over de aftercare van schurft en dat ze zich afvroeg of de GGD hier meer informatie over kon verstrekken. “Er wordt niet zoveel gezegd over de infecties die je kan krijgen van de kuren. Je kan een allergische reactie krijgen of infecties." Een paar maanden later nam de GGD contact met haar op omdat ze geïnteresseerd waren in haar verhaal. “Ze zeiden dat ze scholingen aan het voorbereiden waren en vroegen of ik zin had om te vertellen over mijn ervaring met schurft."

Risicogroep

De afgelopen jaren is er een sterke toename gemeten in het aantal mensen dat schurft heeft. In de eerste week van mei 2023 hadden 150 op de 100.000 mensen last van de schurftmijt. In mei 2019 was dit maar 15 op de 100.000 mensen. Hoe het komt dat het aantal mensen met schurft zo is gestegen, is niet precies duidelijk. “Schurft is sterk toegenomen in de laatste jaren, zeker ook bij studenten", zegt Irene. Volgens Irene vormen studenten een bijzondere risicogroep omdat ze vaak bij elkaar in studentenhuizen wonen en een groot contactnetwerk hebben.

De GGD krijgt steeds vaker van studenten te horen dat ze (soms langdurig) met schurft te maken hebben. Voor Irene is dat een aanwijzing dat de huidige aanpak onvoldoende werkt voor deze groep. “Wat er precies misgaat is niet bekend." Met het onderzoek dat de GGD momenteel doet wordt gekeken op welke manier de contactwaarschuwing onder studenten kan worden verbeterd.

Bereik schurftplan

Ondanks dat er nog geen officiële oplossing is voor het schurftprobleem heeft Eefjes plan al veel jongeren geholpen. “Een jongen uit Eindhoven die ik ken, had mijn plan voorbij zien komen bij zijn huisgenoot. Ik ken die huisgenoot van hem helemaal niet, maar toch is het plan door middel van veel rondsturen bij hem gekomen. Ik krijg vaak reacties dat mensen door het schurft plan ervan af zijn gekomen. Dat doet me goed.”

- In FunX Beseft bespreekt FunX actuele, culturele en lifestyle topics die jouw aandacht verdienen. Een groter bewustzijn voor de generatie van nu -

*In verband met privacy is deze naam gefingeerd. De echte naam is bekend bij de redactie.