Dit is waarom Top Notch gelijk heeft gekregen in rechtszaak tegen Ronnie Flex

De eisen van Ronnie Flex in het hoger beroep

1. Contract ongeldig verklaren
   Ronnie Flex wil dat het contract met Top Notch wordt vernietigd - alsof het nooit heeft bestaan.
   

2. Als dat niet lukt: contract aanpassen
   Hij wil dat bepaalde afspraken, zoals hoe lang het contract duurt en de rechten op gemaakte muziek, ongeldig worden verklaard. De huidige voorwaarden zouden volgens hem namelijk oneerlijk zijn.
   

3. Rechten op muziek terug
   Ronnie Flex wil dat de eeuwigdurende rechten van Top Notch op zijn muziek worden beëindigd. Hij wil erkend worden als mede-fonogrammenproducent (degene die de opnames bezit), zodat hij ook geld krijgt van organisaties zoals Sena.
   

4. Geldzaken corrigeren
   Ronnie Flex wil dat Top Notch meer geld aan hem afstaat voor zijn muziek. De artiest wil dat er opnieuw gekeken wordt naar de manier waarop opbrengsten en kosten worden verdeeld. Verder eist hij terugbetaling van een aantal grote bedragen, zoals ruim €150.000,-voor onuitgebrachte muziek, ruim €100.000,- voor live-optredens en ruim €112.000,- voor sponsoring.
   

5. Extra eisen
   Dwangsom van €25.000,- per dag als Top Notch niet meewerkt. Daarnaast moeten de proceskosten worden vergoed door zijn voormalige label.

Contractduur

Een veel besproken thema tijdens de rechtszaak is de looptijd van het contract. Ronnie Flex stelde namelijk dat hij een verkeerde voorstelling van zaken had gehad over de duur van de overeenkomst. Volgens hem was het niet duidelijk hoelang het contract precies van kracht zou zijn.

De overeenkomst tussen Ronnie Flex en TN was geldig voor minimaal één album, waarbij Top Notch een eenzijdige optie had om het contract met drie albums te verlengen. In totaal zou Ronnie Flex dus vier albums bij Top Notch kunnen uitbrengen, als het platenlabel daarvoor zou kiezen. In het contract was verder opgenomen dat de overeenkomst pas achttien maanden na de release van het laatste album zou eindigen. Op basis daarvan bepaalt het hof dat het contract op 22 september 2019 is geëindigd, aangezien NORI op 22 maart 2018 uitkwam.

Fonogrammenproducent

Volgens de wet is een fonogrammenproducent degene die de organisatie en financiële verantwoordelijkheid draagt voor de opname van de muziek. Dit is belangrijk omdat deze producent rechten heeft op (veel) meer inkomsten. Ronnie Flex vond dat hij recht had op deze inkomsten, omdat hij veel producers zelf kende en veel tijd en geld in de apparatuur in de studio zou hebben geïnvesteerd.

Top Notch beroept zich op het contract, waarin staat dat zij financieel verantwoordelijk zijn voor de opnames. Top Notch leverde bewijs van deze afspraken, de studiokosten en andere investeringen, en daarmee oordeelde het gerechtshof dat Ronnie niet erkend kan worden als mede-fonogrammenproducent.

Royalty's verhoogd door Top Notch

Een ander veelbesproken thema rondom de rechtszaak is hoeveel geld Ronnie Flex nou daadwerkelijk verdient aan de muziek die hij onder Top Notch heeft uitgebracht. Zo zou bij velen het idee leven dat de artiest recht heeft op slechts acht procent van de opbrengsten.

Uit juridische documenten blijkt echter dat vlak voor aanvang van het proces in november 2022, de royalty's van Ronnie Flex door Top Notch zijn verhoogd. Zo ontvangt de artiest met terugwerkende kracht vanaf 2012 twintig procent (als artiest) en vijf procent (als producer).

Hoewel er onderhandeld is over de betere voorwaarden, betekent het volgens het gerechtshof niet dat het oude contract automatisch is verlopen.

Uitspraak Ronnie Flex en Top Notch

Het gerechtshof heeft uiteindelijk besloten dat Ronnie Flex op slechtst één punt winst heeft behaald ten opzichte van de vorige uitspraak van de rechter. Zo is het contract officieel afgelopen op 22 september 2019 - en niet nog later zoals Top Notch aanvankelijk dacht.

Op alle overige punten - zoals de rechten van zijn muziek en overige geldzaken - kreeg hij geen gelijk. Om die reden moet Ronnie Flex ook de proceskosten van Top Notch voor zijn rekening nemen, zowel bij de rechtbank als in hoger beroep. Uit de documenten blijkt dat dat bedrag tussen de vier- en vijfduizend euro zal liggen.