Ali (17) woont in het verwoeste Beiroet: "Het zit in ons bloed om hoop te houden"

Het schokkende nieuws van de explosie in Beiroet is waarschijnlijk ook bij jou binnengekomen. Toch is het soms moeilijk te bevatten wat er gebeurt wanneer iets zo ver van huis plaatsvindt. Wat voor ons nieuwsberichten zijn, is voor de 17-jarige Ali de keiharde realiteit. Hij woont middenin de Libanese hoofdstad en ziet met eigen ogen hoe zijn woonplaats werd verwoest en nu weer opnieuw wordt opgebouwd. "De straten waren gevuld met glas, het was echt heel erg triest."

Moeilijke situatie

Ali vertelt trots dat hij volgende week achttien wordt en net zijn middelbare school heeft afgerond. "Het was nogal een zwaar jaar. De overheid heeft uiteindelijk besloten om alle leerlingen te laten slagen." Studeren en examens maken was namelijk nauwelijks mogelijk, legt hij uit. Eerst zaten de studenten anderhalve maand thuis vanwege grote rellen in de stad. Er is namelijk al lange tijd een revolutie met grote protesten tegen de overheid gaande. "We wisten niet of er rellen of wegafsluitingen op de weg naar school zouden zijn, dat was stressvol. Toen werd de economische situatie ook weer slechter en kwam het coronavirus er nog bij, waardoor we na een tijdje wéér thuis zaten."

Ali, die met zijn moeder middenin Beiroet woont, vertelt dat de situatie steeds moeilijker wordt. "De inflatie wordt steeds erger. Het is heel moeilijk om hier een toekomst voor je te zien." Zo vertelt hij dat boodschappen enorm duur zijn, dat er een groot tekort aan benzine was en dat ze wel eens drie weken met een elektriciteitstekort hebben gezeten. "We dachten al langer aan verhuizen, maar de explosie is een extra motivatie geweest. Ik ben plannen aan het maken om in het buitenland te gaan studeren, misschien wel in Nederland."

GEbroken glas

Tijdens de enorme explosie, die op 4 augustus plaatsvond in de haven van Beiroet, zat Ali in zijn kamer te werken op zijn laptop terwijl hij met een vriend aan het bellen was. "Het voelde eerst als een aardbeving, omdat het hele gebouw schudde. Toen viel de elektriciteit uit en viel de telefoonverbinding weg. Een seconde later barstte de deur van m'n kamer open en brak al het glas van het balkon kapot. Het duurde zeker vijf minuten voordat ik door had wat er was gebeurd en ik kon checken of iedereen in orde was."

Ali's huis is inmiddels weer hersteld, maar om hem heen is het resultaat van de explosie nog pijnlijk zichtbaar. "Ik zag iemand tweeten: 'We zijn allemaal gestorven op 4 augustus. Sommigen fysiek en de rest mentaal. We zijn allemaal slachtoffers."

Operaties op straat

Gelukkig is niemand van Ali's familie of vrienden gewond geraakt, maar veel huizen, winkels en andere gebouwen zijn beschadigd of compleet verwoest. Hij vertelt over de eerste dagen: "De straten waren gevuld met glas, je kon er niet eens lopen. Het was echt heel erg triest." Ziekenhuizen, die vaak zelf ook beschadigd waren, zaten tot de nok toe vol en er was een groot tekort aan dokters en verpleegkundigen. "Mensen zaten op straat. Operatiekamers waren verwoest, dus operaties werden op straat uitgevoerd. Ze gingen ook niet meer testen op corona, want mensen waren dood aan het gaan. Niemand maakte zich zorgen om iets anders dan zijn of haar familie."

"Ik hoorde een verhaal van een hulpverlener, die in een ingestort gebouw op zoek ging naar mensen. Hij wilde een vrouw redden, maar zij riep dat ze corona had en dat hij haar niet kon vastpakken. Hij riep dat hij haar niet zou laten sterven en redde haar. Dat was zo hartverscheurend."

Broom Warriors

Hoe groot de schade ook mocht zijn, Ali vertelt dat er zich binnen één dag duizenden vrijwilligers hadden verzameld om de straten schoon te maken. Eerst werd er beweerd dat er giftige stoffen in de lucht zouden hangen, maar toen dat vals alarm bleek, stond iedereen binnen no time klaar om te helpen. "Het was overweldigend. Mensen die elkaar niet kenden kwamen samen met hun eigen bezems, maskers en helmen van thuis. Het gaf me zo'n warm gevoel van binnen." Ali zag de zogeheten 'Broom Warriors' bezig terwijl hij langsliep met zijn camera. Hij is namelijk beginnend fotograaf en besloot de strijders vast te leggen. "Het straalt uit dat we Beiroet samen kunnen opbouwen."

"Het zit in ons bloed. Libanon is al vaak gevallen en weer opnieuw opgestaan. Als er iets gebeurd, staan we altijd hand in hand. Het zijn je buren die je helpen."

Hulp

Ook van bedrijven en buurlanden is er enorm veel hulp gekomen, vertelt Ali. "Van ziekenhuizen tot glasreparatiebedrijven en hotels: iedereen bood gratis hulp aan. Hotels regelden gratis slaapplaatsen voor mensen die dakloos zijn geworden en bedrijven repareerden gratis ruiten van auto's." Vanuit buurlanden kwam hulp in de vorm van reddingsteams, medicijnen, doktoren en zelfs vliegtuigen ingericht als ziekenhuizen. "We kregen zelf bloeddonaties uit Syrië en Palestina."

Geen vertrouwen in de overheid

Het zien van de enorme hulp van binnen- en buitenland doet Ali goed. Wel hoopt hij, net als vele anderen, dat donaties naar niet-gouvernementele organisaties gaan, of naar de mensen zelf. "We vertrouwen de overheid niet. Het is volledig corrupt. De hulp die aan hen wordt gegeven, gaat vaak niet naar ons. We zijn serieus bang dat ze van ons gaan stelen." Ali vertelt dat vrijwel iedereen denkt dat de overheid iets verbergt. "Er zijn nog onderzoeken gaande naar de explosie, maar de overheid liet bijvoorbeeld geen Duits reddingsteam met honden toe, omdat ze waarschijnlijk iets verbergen op die plek."

Phoenix-city

Zelf heeft Ali de eerste dagen na de explosie geholpen met het opruimen van twee scholen, wat hij ook vastlegde in de fotoserie Childhood Ruins. Hij legt uit dat het gevoel van samen de puinhoop weer opruimen en de stad opnieuw opbouwen iets is dat echt bij de Libanese bevolking hoort. Dat is ook terug te horen in de Libanese muziek die op de eerste schoonmaakdag door grote speakers werd afgespeeld. "Er zijn hier al zo vaak dingen gebeurd, we zijn er eigenlijk al aan gewend. Daarom noemen we het de Phoenix-city en daarom hebben mensen altijd hoop. Ik vertel het alsof we sterk zijn, maar het is eigenlijk heel triest."

Rebuild Beirut

Wil je volgen hoe het eraan toegaat in Beiroet en hoe de inwoners samen hun stad weer opbouwen? Ali tipt het Instagramaccount Rebuild Beirut, dat mooie en aangrijpende beelden van de lokale bevolking deelt.

GIRO555

Vandaag is er een Nationale Actiedag van Giro555 voor Beiroet. Ook jij kan de slachtoffers van de explosie helpen. Giro555 helpt met medische zorg, reddingswerk, drinkwater, onderdak en psychosociale zorg. Klik hier om te doneren. Meer verhalen lezen over de situatie in Beiroet? Je kunt ze vinden op FunX.nl/libanon.