Trans atleten mogen vanaf 31 maart niet meer meedoen aan vrouwenwedstrijden

Moeilijke beslissing

World Athletics-voorzitter Sebastian Coe wil benadrukken dat er zeker nog verder zal worden gekeken naar de richtlijnen voor transgender atleten."Beslissingen zijn altijd moeilijk, maar we blijven van mening dat er een eerlijke vrouwencompetitie moet zijn", aldus Coe. "Naarmate er meer bewijsmateriaal vanuit de wetenschap beschikbaar komt, zullen we ons standpunt herzien. Het is dus een voorlopig 'nee', maar we willen de vrouwencategorie beschermen", voegde hij daaraan toe.

Regels intersekse atleten

De mondiale atletiekbond nam in 2018 al het besluit dat intersekse atleten en vrouwen met een van nature (te) hoog testosterongehalte niet mee mogen doen aan wedstrijden op de afstanden van 400 meter tot en met 1 Engelse mijl. Wilden zij toch meedoen, dan moesten ze eerst hun testosterongehalte naar beneden krijgen. Ook deze regels worden vanaf 31 maart nog strenger.

Strengere regels

Binnen de vrouwenwedstrijden was het testosteronlimiet voorheen 5 nanomol per liter bloed. Atleten moeten hun waarde nu verlagen naar nog maar 2,5 nanomol per liter. Ook moeten ze minimaal twee jaar onder deze waarde zitten voordat ze mogen deelnemen aan internationale vrouwenwedstrijden. De gemiddelde volwassen vrouw heeft een testosterongehalte van tussen de 0,29 en 1,67 nanomol per liter bloed.

Verder geldt deze testosteronregel voortaan voor alle atletiekonderdelen en niet meer alleen voor de loopafstanden van 400 meter tot en met de Engelse mijl. Als atleten ondanks een te hoog testosterongehalte toch mee willen doen aan een wedstrijd, kunnen ze hun testosteronwaarde verlagen door het slikken van medicatie.

Rechtszaken

Topatlete Caster Semenya uit Zuid-Afrika is geboren als vrouw met een (te) hoog testosterongehalte. Haar lichaam maakt drie keer zoveel testosteron aan als dat van andere vrouwen. Hierdoor is zij al jaren slachtoffer van de regels die al in 2018 werden ingevoerd.

De Zuid-Afrikaanse tweevoudig olympische kampioene moest hormoonremmers slikken en meerdere geslachtstesten ondergaan. Ze weigerde uiteindelijk om de remmers te slikken en mocht niet deelnemen aan de Olympische Spelen in Tokio. De 32-jarige atlete verloor alle rechtszaken die ze hiertegen aanspande. De nieuwe regels maken het nog moeilijker voor haar om haar sport op professioneel niveau te beoefenen.

Niet de eerste

De atletiekbond gaat met deze beslissing mee in het verzoek van het Internationaal Olympisch Comité (IOC). Het IOC vroeg internationale bonden in 2021 om eigen sportspecifieke regels op te stellen. De atletiekbond is niet de eerst die op dit verzoek ingaat. Ook de internationale zwembond (FINA) en de internationale rugbybond (IRL) stemden eerder tegen deelname van transgender sporters aan vrouwenwedstrijden. Volgens beide bonden was er niet genoeg bewijs dat trans vrouwen geen voordeel hebben ten opzichte van cisgender vrouwen.