Beau bewijst in Rotterdam Project wat vertrouwen kan betekenen voor daklozen

"We moeten meer vertrouwen hebben, een beetje meer kijken naar wat mogelijk is in plaats van wat er mis kan gaan. Een beetje meer erbarmen", aldus de conclusie van Beau die het niet droog hield in de laatste aflevering van Het Rotterdam Project. Maandenlang volgde hij vijf daklozen die in het programma tienduizend euro en een team hulpverleners toegewezen kregen om hun leven opnieuw op te bouwen. Dinsdagavond was te zien dat alle vijf de kandidaten flinke stappen hadden gemaakt.

Soufyan
Beau kon zijn tranen niet onderdrukken bij het afscheid van Soufyan. De trotse presentator had net een knipbeurt gekregen van de 20-jarige jongen, die een paar maanden daarvoor nog uitsprak dat kapper worden zijn grootste droom was. Voor Beau is Soufyan het voorbeeld van wat je kunt bereiken als iemand je een klein beetje vertrouwen schenkt.

Soufyan raakte dakloos doordat hij het naar eigen zeggen allemaal voor zichzelf verpest had. Toch was hij vastberaden om zijn leven te beteren. Met behulp van het geld, het team van hulpverleners en de steun van Beau lukte het Soufyan om een huis te vinden, toegelaten te worden op de kappersacademie en zijn schulden weg te werken.

Stephany

De 24-jarige dakloze Stephany kon de hulp van het programma heel goed gebruiken. Toen Beau haar opzocht was ze net moeder geworden, maar was er niemand die naar haar omkeek. Toch wilde de jonge moeder de hulp in eerste instantie niet accepteren. Het enige dat ze wilde was een voogd voor haar kind regelen, voor het geval dat er iets met haar zou gebeuren.

Uiteindelijk nam Stephany wel de hulp van het team van Het Rotterdam Project aan, maar wilde ze het geldbedrag niet accepteren. Het lukte haar haar geldzaken weer op orde te krijgen, contact met haar stiefvader te leggen, een baan en uiteindelijk ook een huis te vinden. En pas toen wilde ze die tienduizend euro wel uitgeven, namelijk aan een inboedel voor haar nieuwe huis.

Patrick
Het grootste succesverhaal van het programma is toch wel Patrick. Toen Beau hem voor het eerst ontmoette was dat in een parkeergarage waar de zwaar verslaafde Patrick de nacht zou doorbrengen. Al 17 jaar leefde Patrick op straat en bracht hij zijn dagen door met het regelen van drugs. Hij belandde zo diep in de put, doordat hij maar niet kon omgaan met de zelfmoord van zijn vrouw.

Hoewel zowel kijkers als experts enigszins sceptisch waren over of Patrick zijn leven kon omgooien, is het hem toch gelukt. In de afgelopen maanden kreeg hij een dak boven zijn hoofd, waren zijn zelfgemaakte foto's te zien in een tentoonstelling en lukte het hem af te kicken van zijn jarenlange heroïneverslaving. In de laatste aflevering van Het Rotterdam Project was te zien dat Beau de afgekickte Patrick in Zuid-Afrika opzocht.

De foto's van Patrick zijn te bewonderen op zijn eigen Instagramaccount: Caveman010.

Beau

Kijkers zijn lyrisch over het programma en vooral over Beau. Hoewel hij slechts de presentator van het programma was, leek hij voor alle kandidaten veel meer te betekenen. Hij was een soort vriend en gaf hen het vertrouwen dat ze nodig hadden om hun leven om te gooien. Op Twitter staat het vol met lof voor Beau en zijn team.

Aboutaleb

Zo'n programma is natuurlijk mooi en hartverwarmend om te kijken, maar verandert het ook daadwerkelijk wat? Als het aan de Rotterdamse burgemeester Aboutaleb ligt wel. De les van het programma is voor hem dat voorkomen beter dan genezen is. "Dakloosheid is het gevolg van andere vraagstukken. Dat is interessant, want de vraag is: kun je de redenen die leiden tot dakloosheid wegnemen?" Er moet dus meer focus op preventie komen. Helaas is het niet mogelijk om elke dakloze de kans te geven zoals de kandidaten in Het Rotterdam Project. "Wij zijn als het gaat om het zomaar beschikbaar stellen van tienduizend euro, gebonden aan regels."

Wat er mogelijk gaat veranderen, is het boetesysteem. Momenteel is het zo dat een dakloze een boete van 140 euro kan krijgen als hij op straat slaapt. Hoe langer de boete niet wordt betaald, hoe duurder het wordt. Uiteindelijk moet de dakloze worden opgepakt en moet hij een aantal dagen zitten. Dat kost duizenden euro's, maar die boete blijft er staan en zal ook niet worden betaald. "We houden elkaar voor de gek," zegt ook Aboutaleb. Daarom wil hij dat de gemeente gaat kijken naar betere oplossingen. "U heeft daar een heel belangrijk punt te pakken."

Het allerbelangrijkste vindt hij echter dat de samenleving de daklozen niet het gevoel geeft dat ze de uitschot van de maatschappij zijn. Hij neemt Stephany als voorbeeld. Volgens hem had zij het gevoel van waardering heel hard nodig. "Hoe vaak heeft dat meisje zo'n arm gemist in haar leven." Hij prijst Beau voor de steun die hij aan Stephany heeft gegeven. "Een arm is waarschijnlijk meer waard dan tienduizend euro."