Mahi Khalesi over haar gevluchte familie in Iran: "Ze weten niet wat hun te wachten staat"

Mahi over de situatie in Iran

Mahi heeft op jonge leeftijd haar thuis in Iran achtergelaten vanwege het dictatoriale regime in het land. Zo worden er mensenrechten geschonden, staat de vrijheid van meningsuiting enorm onder druk en is er sprake van onderdrukking. Voor Mahi's ouders was de onveilige leefomgeving en het gebrek aan vrije keuze dan ook een reden om het land te ontvluchten. Mahi reisde samen met haar ouders af naar Nederland om hier een beter bestaan op te bouwen. En hoewel ze de onveilige situatie in Iran hebben achtergelaten, heeft het gezin altijd een sterke band met de rest van hun familie en land behouden.

Mahi vertelt dat de huidige situatie in Iran haar veel zorgen baart. Ze vindt het namelijk pijnlijk om te zien hoe haar familie al leed onder het Iraanse regime, maar nu nog onveiliger is vanwege de aanvallen op het land en de uitspraken die door wereldleiders worden gedaan. Niet alleen Israël spreekt over aanvallen op Iran, maar ook Donald Trump lijkt partij te kiezen voor Israël. De schrijnende situatie zorgt ervoor dat haar familie hun thuisstad Teheran, waar directe dreigingen zijn, moet ontvluchten. Met zo’n zestig familieleden besloot Mahi’s tante te vertrekken naar een klein huisje dat ze bezit in Noord-Iran. "Ze hebben hun spullen en huis achter moeten laten. Mijn familie weet ook helemaal niet of ze ooit nog terug kunnen keren."

"Ze weten niet wat hun te wachten staat"

Hoewel Mahi blij is dat haar familie op dit moment ver verwijderd is van de directe dreiging in Teheran, maakt ze zich alsnog grote zorgen over hun lot. "Iran is sinds kort afgesloten van het internet, waardoor het heel moeilijk is om contact te leggen. Gelukkig heeft mijn tante laten weten dat het goed gaat met iedereen. Zij weet alleen niet hoelang het goed zal gaan en hoelang ze daar zullen zitten. Er is op dit moment namelijk geen internet of televisie, dus het is moeilijk te achterhalen wat hen nog allemaal te wachten staat."

Voor Mahi en haar ouders is het een pijnlijke realiteit, omdat ze de moeilijkheden van het vluchten kennen. Mahi noemt het verlaten van je thuis zonder duidelijk toekomstperspectief dan ook een van de meest ingrijpende dingen die iemand mee kan maken. Naast de herbeleving van hun vluchttrauma, is het gevoel van machteloosheid groot, omdat ze vrij weinig kunnen doen. Mahi zegt zich bewust te zijn van het privilege dat ze in Nederland woont en voelt zich enigszins schuldig daardoor."Het is een rare werkelijkheid, omdat mijn leven hier doorgaat. En dat terwijl ik er juist zo bewust van ben dat de levens van mijn familie op dit moment stilstaan. Terwijl ik naar mijn werk ga en mijn hond uitlaat, kunnen zij alleen maar hopen dat ze het huis waar ze zijn opgegroeid en hun vrienden ooit nog kunnen zien. Dat is heel erg pijnlijk."

Mahi over Wereldvluchtelingendag

Op Wereldvluchtelingendag hoopt Mahi dan ook dat er meer menselijkheid wordt getoond naar vluchtelingen. Dit zijn namelijk mensen die alles achter zich hebben moeten laten om zonder enig idee over de toekomst te beginnen aan een vaak onzekere en gevaarlijk reis. Ze benadrukt dat vluchtelingen niet alleen cijfers of statistieken zijn, maar mensen met dromen, families en verhalen die onze empathie en steun verdienen. "Verplaats je alsjeblieft in iemand anders en wees je ervan bewust dat dit ook ooit jouw lot kan zijn. Wat gebeurt er wanneer Nederland in oorlog komt? Dan zoek je ook de veiligheid op en zal je misschien wel moeten vluchten, net zoals vele anderen en ik dat hebben moeten doen."