FunX

Lien (22) verloor baan door haar abaya: "Ik werd achtergelaten op het station"

foto: Eigen beeld

News
Lien (22) verloor baan door haar abaya: "Ik werd achtergelaten op het station"

De 22-jarige Lien ging vier maanden geleden als uitzendkracht aan de slag bij een bekende treinmaatschappij. Ze werd opgeleid tot treinassistente en behaalde al haar trainingen. Totdat ze te maken kreeg met een conductrice die door haar abaya (lange jurk) niet met haar wilde samenwerken. Naar aanleiding van haar virale LinkedIn-post deelt Lien haar ervaring en vertelt ze hoe ze haar baan is verloren.

Kledingvoorschriften

Lien heeft vier maanden lang elk weekend gewerkt als treinassistente. "Het ging vier maanden supergoed. Ik heb alleen maar positieve feedback gekregen en voerde mijn werk altijd op de juiste manier uit", vertelt Lien over haar begintijd als treinassistente.

In augustus veranderde dit allemaal, toen ze samen moest werken met een conductrice die ze niet eerder had ontmoet. Als treinassistente wordt je namelijk gekoppeld aan een conducteur en ondersteun je die persoon bij het vertrekproces. Het werk als treinassistente houdt in dat je het vertreksein geeft en ervoor zorgt dat reizigers veilig kunnen in- en uitstappen. "Ik moest die dag vanuit Den Haag beginnen en met de trein reizen naar Eindhoven. We zouden heen en weer reizen tussen deze steden. Eenmaal in Eindhoven aangekomen, stelde deze conductrice ineens vragen over de kledingvoorschriften die gelden als treinassistente", vertelt Lien.

"Ik voelde mij heel erg oncomfortabel"

De toon waarop de conductrice dit gesprek begon, overviel haar enorm. "Ik gaf aan dat de kledingvoorschriften voor treinassistenten enkel voorschrijven dat we zwarte kleding en stevige schoenen moeten dragen. Ze zei toen dat dit niet waar was. De conductrice liet mij toen een foto zien van hoe een beveiligingsassistente zich zou moeten kleden, maar ik vertelde haar toen dat ik geen beveiligingsassistente was."

De conductrice deelde Lien toen mee dat ze 'gewoon' een broek in plaats van een jurk hoorde te dragen. Als moslima draagt Lien vanuit haar geloofsovertuiging alleen maar lange jurken, maar volgens de conductrice was het niet verantwoord om een abaya te dragen in de trein. "Niet lang daarna moesten we terug reizen met de trein, maar de conductrice kwam alsmaar niet opdagen. Ik hoorde toen ineens via mijn diensttelefoon dat mijn route was gewijzigd en dat ik twee en een half uur als reserve was ingepland in Eindhoven." Terwijl Lien dit bericht ontving, hoorde ze de conductrice tegen de machinist zeggen dat ze iets later kwam, omdat ze in gesprek was met de teammanager.

"Ze wilde niet meer met mij reizen"

Het was voor Lien duidelijk dat haar route gewijzigd was, omdat de conductrice niet met haar samen wilde werken. "Ik was op dat moment zo in shock en wist niet helemaal wat ik moest voelen. Ze liet mij gewoon achter op het station, terwijl ik vier maanden lang nooit iets had gehoord over mijn kleding. Ook de bijsturing die mijn shift had veranderd liet later weten dat de conductrice niet met mij wilde reizen 'in verband met veiligheid'." De jonge treinassistente kreeg toen nogmaals de tip om maar "gewoon een broek aan te trekken", zodat dit niet meer kon gebeuren.

Lien begreep niets van de situatie, omdat ze een training had gedaan, waarvoor ze op het spoor moest lopen. Ze behaalde zelfs haar spoorbevoegdheidspas zonder enige opmerkingen over haar abaya.

Lees ook

Cigdem Yuksel over beeldvorming moslima's in Nederlandse media: "Eenzijdig en negatief"

"Ik mocht weer niet meereizen"

Tot Liens schrik kwam ze de conductrice twee weken later weer tegen. "Ineens stond ze voor mij en zei ze: 'Ik wilde je de vorige keer niet meehebben en nu sta je hier weer met een jurk'. Ik was toen zo geschrokken en vertelde haar dat alleen zij klaagde over mijn jurk. Ze benadrukte weer dat het onverantwoord van mij was en dat ik niet veilig bezig was. Ik vroeg haar toen ook of dit betekende dat ze weer niet met mij wilde reizen, waarop zij dit beaamde."

Lien werd kort daarna weer gebeld door de mensen van de bijsturing, die haar vroegen of ze zich niet thuis kon omkleden. Ze vertelde toen dat dit geen mogelijkheid voor haar was. "De mensen van de bijsturing lieten mij toen weten dat ik mee mocht reizen met een andere conducteur. Terwijl ik naar de trein liep, zag ik de boze conductrice staan met allemaal andere collega's om haar heen. Ik wist niet wat ik moest doen en schaamde me dood, omdat ik wist dat iedereen ervan afwist. Ik verstopte mij letterlijk achter een paal, zodat ik niet gezien zou worden", vertelt ze. "De conductrice werd zelfs boos op de andere conducteur met wie ik daarna mee mocht reizen."

In gesprek

Ze werd later die dag gebeld door het team dat zich ontfermt over werkincidenten en moest toen op gesprek komen. De conductrice bleek ook een gesprek te hebben, vertelt Lien. "Toen ze mij zag zitten, liep ze meteen weg. In het gesprek met de medewerker dat daarop volgde, voelde ik mij eigenlijk helemaal niet gehoord. Het was erg kort en het enige wat mij verteld werd, was dat het niet wenselijk was om in een jurk te werken. Ik mocht alleen in een rok of broek werken. Ze hoorde mij aan, maar zei toen letterlijk: 'Dat je al die maanden hiertussen bent geglipt, begrijp ik niet. Maar het is niet wenselijk'."

Lien vervolgt haar verhaal met dat ze het gevoel kreeg alsof ze een misdrijf was begaan. Toch begreep ze de plotselinge aandacht voor haar jurk niet, aangezien ze iedere keer op locatie werkte en in contact kwam met andere collega's. "Toen ik tijdens het gesprek vertelde dat ik geen broek of rok zou dragen, zei de medewerker dat dit werk dan toch niet voor mij was weggelegd. Iets wat ik heel heftig vond om te horen, omdat ik het juist zo naar mijn zin had."

Lees ook

Manouk en Xiu Yun waren jarenlang onzeker over hun 'monolids': "Ik haatte mijn ogen"

Lien verloor haar baan

Ze kreeg ook te horen dat er wettelijke regels zouden zijn, die het dragen van lange kleding op het spoor zouden verbieden. Toch wacht ze vandaag de dag nog steeds op meer informatie hierover vanuit de treinmaatschappij. "In de documenten die ik heb gehad, staat hier namelijk niets over. "

Na dit gesprek werden Liens diensten uit het systeem gehaald en liet het uitzendbureau waarvoor ze werkte, weten dat ze een onderzoek naar de treinmaatschappij waren gestart. Helaas mocht dit onderzoek niet baten en kon Lien niet meer terugkomen als treinassistente. "Vanuit deze situatie heb ik mijn verhaal op LinkedIn geplaatst, wat al snel viraal ging. Kort na deze post werd ik op gesprek uitgenodigd door de treinmaatschappij, die nu voor het eerst pas echt luisterde naar mijn verhaal. De medewerker met wie ik dit gesprek had, liet weten dat ze niet achter het gedrag van de conductrice zou staan. Wel was ze het eens met de boodschap over veiligheid en noemde ze het 'zorgwekkend' dat ik niet eerder was aangesproken." Als troost kreeg Lien een baan aangeboden als 'crowd control'-medewerker, maar aangezien ze als studente op zoek is naar een bijbaan in het weekend en deze locatie te ver van haar vandaan is, heeft ze dit aanbod afgeslagen.

Ster advertentie